Zaproszenie

(Flm 7-20)
(Łk 17,20-25)
Czwartek XXXII t.zw., rok II
Wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski

O trudną rzecz prosi Paweł swojego przyjaciela - ma się przeciwstawić prawu, obyczajom, zdrowemu rozsądkowi. Zbiegłych niewolników karano śmiercią, by chronić ład społeczny i "wybić z głowy" podobne pomysły potencjalnym naśladowcom. Apostoł o tym wie, dlatego odwołuje się do jedynej wartości, która może skłonić Filemona do podjęcia tego kroku - odwołuje się do wiary.
Być "głupim dla Chrystusa"... Zgodzić się na ostatnie miejsce, na marginalizację, na śmiech otoczenia... I zgodzić się w sposób całkowicie dobrowolny...
Niełatwo jest tak wierzyć, ale czy wiara, która na taki krok nie jest gotowa, w ogóle zasługuje na swoje miano?